De dichtgeslibde havenmond, eens de poort naar het onbekende, bleef als litteken aanwezig dat schrijnt bij
weersomslag. Zo lagen verderop eens de acht stenen in de modder van de haven op de lijn van eb en vloed
die voor ons nu de ingang vormen naar een oude innerlijke wereld.
Het is vreemd voor ons Delfzijlers dat uit gegevenheden van onze jongste geschiedenis de wereld zich groot
en avontuurlijk laat schilderen, terwijl resten uit een verder verleden ons nieuwsgierig maken naar de oude
bevolking en haar manier van leven en denken. Zijn wij in een dusdanige versnelling gekomen dat onze
hunkering nu al uit gaat naar nieuwe tijden terwijl onze voorlaatste droom van industrialisatie nog geleefd
wordt om ons heen.
Go North - ga voort naar killere einders.
Laat je in je slaap meevoeren tot dat je wakker wordt van kou aan de voeten.
Acht stenen tussen eb en vloed symboliseren aléén nog de zekerheid die ze Delfzijl door de seizoenen boden.
Materie en structuren bepalen het dagelijks leven van een gemeenschap en de vraag is: is het eb of is het
vloed als je zelf de dijk op gaat. Toch is het niet hetgeen zichtbaar is dat voortdurend onze honger stilt want
onderhuids ligt het kapitaal van de samenleving. Daarmee zijn we bij de kurk waar de groeikern op zal drijven.
De reddingsboei als een gemeenschappelijk eigen product geeft een zekerheid die ons door de tijden loodst.
Go North - Delfzijl op zoek naar de eigen identiteit.
Het paard, iconografisch drukt het de wens uit om vooruit te streven, maar verdwaald op de slikken wekt het
lachlust als het blijft zoeken naar de last in de slappe klei. Edele creatie, misbruikt in de hand van de
hoogmoedige die mende met straffe teugel. Van verder kwamen de vrienden, de buren werden geminacht.
Water en lucht als onderhandelbare kwaliteiten, bedreigende factoren. Gedomesticeerd, de achterpoten recht
en de billen dik, zo van alle sprongkracht beroofd, ook nog de geloofwaardigheid verloren want niet de
meester maar de knecht neuriede de melodie in beide oren.
Go North - leef in goede verstandhouding met je omgeving.
April 1992.
